Love Lemon รักสดใส ในรสเปรี้ยวซ่า

ข้อมูลเบื้องต้น

ว้าฮุ้ๆๆๆ

นี่เป็นการกลับบบมาอิกครั้งงงงง

ของ

สาวช่างฝันนนน !!!

หลังจากที่หายไปนาน (เชื่อว่าไปมีคนคิดถึงT^T )

อิอิ

ขอปรับเปลี่ยนนนนน

รูปแบบเดิมๆ

บทความเก่า ลบทิ้งๆ

กลายเป็นสิ่งใหม่ๆ



คำเตือน!!! บทความนี้แต่งเพื่อความสนุกสนาน อย่าคิดมากๆ แฮ่ๆ ติดตามกันต่อไป ถึงแม้ว่าอิชั๊นจะเป็นคนชอบดองเค็มก๊ะตาม T^T

เนื้อเรื่อง

"บอกกับฉันว่าเธอไม่รักก็จบ
เธอไม่อยากจะพบจะผูกจะพัน
ไม่ต้องสงสารแค่นั้นฉันก็เข้าใจ

บอกกับฉันว่าเธอไม่รักก็พอ
ไม่ได้ขอให้เธอมาเปลี่ยนใจ
ฉันเองก็ท้อเจ็บปวดใจ
ยิ่งรักเท่าไรยิ่งเจ็บ ... "

โฮะๆ นี่คือเพลงโปรดของฉันเองแหละ เป็นไงๆ เพราะชิมิ ฟังแล้วเหมือนตัวเองเป็นนางเอกไงไม่รู้ ฉันเสียบหูฟัง MP3 ตัวจิ๋ว แล้วเดินออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน เหมือนจะเดินไปโรงเรียนเองเลยนะ เปล่าหรอก ไปรอรถทัวร์มารับไปโรงเรียน

"อ้าว เลมอน ไปโรงเรียนแต่เช้าเลย รอรถอะไรอยู่จ๊ะเนี่ย" คุณป้า แม่เพื่อนของฉันเอ่ยทัก แต่เป็นเพื่อนที่ฉันไม่ค่อยๆ เอิ่มๆ เท่าไหร่นักอ่ะนะ (อะไรฟะ เอิ่มๆ)

"อ๋อ รอรถทัวร์น่ะค่ะ เดี๋ยวนี้รอรถทัวร์มาช้า" รถทัวร์มาช้าหรือฉันมาเร็วฟะ -.,- ปกติจะขึ้นรถไม่ทัน สายโด่งค่ะ สายโด่งงงง

"เอ่อ... รถทัวร์ O_O?"

"แหะๆ ป.อ.205 น่ะค่ะ ^ ^ j "

"ให้ลูกชายป้าไปส่งด้วยไหมจ๊ะ" ต๊ายยยยย คุณป้าค๊า ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะค๊า ฮือๆๆ T^T คุณป้าแกมั่นหมายว่าจะเอาฉันมาเป็นลูกสะไภ้ให้ได้ กะไอ้น้ำลายยืดน่ะหรอ ไม่ไหวง่ะ นิยายส่วนใหญ่ สังเกตมะ จะมีผู้ชายตำแหน่งไอ้น้ำลายยืดที่หล่อๆ เงี้ยะ แต่ในชีวิตจริงมิไม่ใช่ มันบ่จั้ยแน มันบ่จิงเลย แงๆๆๆ T^T  ไอ้นี่มันทั้ง ขี้แง ซุ่มซ่าม ฯลฯ มีคุณป้านี่แหละ คิดเอาเองคนเดียว เพราะไอ้หมอนั่นเนี่ยนะ มันไปชอบเพื่อนฉันอะ รอดตัวๆ ฮิฮิ และฉันก็จะทำให้มันโสมมมมหวังงงงง

"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า อุ๊ย รถทัวร์มาแล้ว สวัสดีค่ะ" ทันใดนั้น ฉันก็รีบวิ่งขึ้นรถทัวร์ทันที อูยยย ทำไมคนมันแน่นจังเนี่ย

"กรี๊ดดดดด อ๊ากกก กร๊ดดดด" โว้ย จะกรี๊ดกันทำไมนักหนาวะ หนาววุ้ย แอร์มันออกช่องตรงที่ฉันยืนช่องเดียวหรอไงเนี่ย หืม ไหนดูซิ กรี๊ดอะไรกัน เอ๊ะ โอวววว กอล์ฟ-ไมค์เอง หรอเนี่ย อืมๆ ห๊ะ OoO กอล์ฟ-ไมค์  หาๆ กอล์ฟ-ไมค์ๆๆๆ ทำไมมาขึ้นรถเมล์หว่า กรี๊ดๆๆ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" <<< เสียงฉันเองอะ แหะๆ ทุกคนหันมามองฉันเป็นตาเดียว เพราะทั้งรถเงียบกันไปหมดแล้ว

"ถอยไปๆ " ฉันเดินแหวกผู้คนจนเข้าไปประชิดตัวกอล์ฟ-ไมค์ หุหุ โอกาสพิเศษ

"สวัสดีค่ะ -/|\-" หญิงไทย มารยางาม เอ้ย มารยาทงาม ฮิฮิ

"เอ่อ ครับๆ"

"อุ๊ยๆ ว้าย ขอโทษค่ะ พอดีรถเบรคแรงไปหน่อย" (ในขณะที่รถไฟแดงตั้งแต่ออกจากป้ายรถเมล์มา2นาที)

ฉันพูดพร้อมกับเอามือคล้องเอวกอล์ฟแล้วก็เอาหัวซุกอกไมค์เอาไว้ เอ เหมือนเห็นยมทูตอยู่รางๆน้า มาทำอะไรกันหรอจ๊ะ  จะรอดไปถึงโรงเรียนมั้ยเนี่ย วันเนี้ยะ แหม สายตาอำมะฮี๊ต อำมหิตเนอะ น่ากลัวจังเลยย ภายในไม่กี่นาที ฉันก็ตกเป็นเป้าสายตา จากพวกผู้หญิงขี้อิจฉา ทำไม อะโด่ ฉันสวยกว่าเธอมันผิดด้วยหรอไงยะ

บรืน บรืน 

ฮ้า ในที่สุดรถก็เคลื่อนตัวอย่างแรง ฉันก็เซจนล้มไปทางกอล์ฟ-ไมค์ ในที่สุดก็ของจริง ที่นี้ได้โอกาสละ เค้าต้องรับฉันไว้ในอ้อมกอด ฮิฮิ เอาล่ะ ล้มแล้วววววว

พลั่ก

เจ็บง่ะ แงๆๆๆ ทั้งพี่ทั้งน้องมันหลบทางให้ล้มหมดเลยอะ ส่วนพวกผู้หญิงก็หัวเราะกันสิคะ ฮือๆๆ T^T อูยยย เข่าไปกระแทกมุกเก้าอี้ที่มันแหลมๆง่า ทำไมคราวนี้ขึ้นมามันได้ยืนฟะ ปกติต้องโล่งดิ (ก็เพราะชาวบ้านเค้าไปเช้ากันไง มีเธอไปสายเวลาที่ชาวบ้านเค้าไปหมดแล้ว) ไอ้ผู้ชายโคนนนน้านนนน มันนั่ง มันไม่ลุกให้ฉันยืน มันต้องแกล้งหลับแน่เลย ทุ้ยยย เป็นปู้จายปาจ๋าอาไย เลือดออกเลย โอย ออกเยอะด้วยนะเนี่ย ทุกคนมองฉันเป็นตาเดียว แต่ๆ ฉันจะอ้วกแล้วง่ะ ฉันกลัวเลือด

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ เอ่อ เจ็บมั้ย ขอโทษนะ" ไมค์เอ่ยพร้อมกับอุ้มฉันขึ้นไว้ในอ้อมแขนจากนั้นก็ มีกอล์ฟคอยปลอบ คอยลูบหัว ในขณะที่ฉันน้ำตาเริ่มไหล

"โอ๋ๆ ไม่เปนไรนะคนดีเดี๋ยวก็หายแล้ว โอมเพี้ยง หายๆ จงหาย" พี่กอล์ฟคะ แผลดิฉันจะหาย หรือขาดิฉันจะหายไปพร้อมกับแผล เป่าอย่างเดียวก็พอแล้วค่ะ ไม่ต้องเอาน้ำยาวิเศษมาด้วยยยยย แง้ๆ  มันแสบบบบ

"คุณจะลงตรงไหนครับ เดี๋ยวผมไปส่งนะ^^" ไมค์พูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน กรี๊ดๆๆ >.< โคตรหล่อเลยอะ

"เอ่อ พระหฤทัยคอนแวนต์น่ะค่ะ -///-"

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจใครเนี่ย เสียงดังโคตรง่ะ

"รีบเอาตัวผู้ป่วยส่งโรงพยาบาลด่วน เสียงหัวใจดังมากเลย OoO!!!" กอล์ฟผู้ไม่ประสีประสา ตะโกนลั่น ไมค์ผู้ที่โคตรประสีประสาทำไงต่อ ก็ปล่อยสิคะ ปล่อยลงเลย ปล่อยด้วยฟามตกใจตามภาษาของผู้โคตรประสีประสา

ตุ้บบบ !!!

"แอ่ก โอยยย" ไม่ไหวแล้ว ยืนไม่เป็นแล้ว เจ็บหัวมากๆเลย โอยยยย ฮือๆ  ใครทำน้ำแดงหกใส่วะเนี่ย เต็มหัวเลย

"คุณครับๆ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ" ใครเนี่ย โอย ขอหลับแป๊บนึงนะ โคตรง่วงง่ะ เดี๋ยวๆ ลืมสวดมนต์ก่อนนอนขอสักนิด ฉันค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นนังท่าเทพธิดาแล้วสวดมนต์จากนั้นก็นอน หลับ ไม่รู้เรื่องเลย เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้

สาวน้อยร่างบางล้มไปกองกับพื้น สิ่งที่สาวน้อนนั้นเรียกว่าน้ำแดงไหลลงมาจากศีรษะของเธออย่างช้า สร้างความตกใจให้ทุกคนเป็นอย่างมาก หนุ่มน้อยร่างสูงผู้ไม่ประสีประสาคนหนึ่ง ช้อนตัวสาวน้อยขึ้นแล้วส่งโรงพยาบาลทันที!!!